Stanislaw Ryniak urodził się we Wrocławiu w marcu 1951 roku. Po ukończeniu III Liceum Ogólnokształcącego rozpoczął studia na fakultecie medycznym Akademii Medycznej we Wrocławiu.
Po ukończeniu studiȯw i odbyciu stażu podyplomowego podjął pracę w Katedrze i Klinice Anestezjologii i Intensywnej Terapii Szpitala Akademickiego pod kierownictwem prof. Antoniego Arońskiego. Dodatkowo zatrudniony był w Stacji Pogotowia Ratunkowego we Wrocławiu jako lekarz zespołu reanimacyjnego i w Klinice i Oddziale Ostrych Zatruċ Szpitala im. Marciniaka. Specjalizację z zakresu anestezjologii i intensywnej terapii uzyskał w 1983 roku.
Z Polski do Szwecji wyemigrował w 1984 roku, wraz z żona i jednoroczną córką. W Szwecji pracę jako anestezjolog rozpoczął w Szpitalu Uniwersyteckim w Umeå. W 1987 roku zatrudniony został w Szpitalu Karolinskim w Sztokholmie. Jako specjalista anestezjolog a następnie överläkare (konsultant) pracował na oddziałach operacyjnych i oddziale intensywnej terapii. Ponadto w Szpitalu Karolinskim uczestniczył w pracy zespołu zajmującego sie terapią ECMO i HBO. W latach 1994 – 2002 pełnił dodatkowo funkcję Senior Medical Officer (SMO) w przypaku zaistnienia katastrof i zdarzeń o charakterze masowym na terenie Szwecji. Zorganizował współpracę naukową z Uniwersytetem Medycznym we Wrocławiu.
W latach 1996 i 1997 uczestniczył dwukrotnie w misjach NATO/IFOR w trakcje wojny bałkańskiej. Słuzbę wojskową zakończył w stopniu podpułkownika (Lt Colonel) /NOAK.
W 2004 roku obronił pracę doktorską na Uniwersytecie Medycznym we Wrocławiu.
W latach 2007 – 2023 był prezesem Polskiego Związku Medycznego w Szwecji, oddział w Sztokholmie. Jako prezes Polskiego Zwiazku Medycznego w Sztokholmie organizował, wraz z zarządem Związku „Bale medyka” i spotkania o charakterze „picknik” w celu utrzymania i rozwijanie socjalnych i kulturalnych kontaktòw pomiędzy członkami Związku i Polonią zamieszkałą w Szwecji. Wraz z zarządem organizował seminaria popularno-naukowe w celu podniesienia świadomości medycznej Polonii szwedzkiej. W okresie trwania wojny rosyjsko – gruzińskiej Polski Związek Medyczny przeprowadził zbiórkę odzieży i pieniędzy wsród członków Związku, którą przekazano Polonii w Gruzji.
Do czasu przejścia na emeryturę pracował w Szpitalu Karolinskim i w Szpitalu Danderyd.